Üniversiteden beri birlikte olan bir grubumuz var ve bunların arasında cocuklu olan tek çift biziz. Bu kez bir ilk yapıp Ömer dogduğundan beri ilk defa bizim evde toplandık. Daha evvelki bulusmalarımızda ya omer'i anneme bırakıp dışarıda zaman geciriyorduk ya da yine omer annemde kalıyordu biz onlara gidiyorduk. Cumartesi gunu akşam size geliyoruz dediklerinde buyurun dedik ama annemin her cumartesi çatalcaya inzivaya çekilmesine sinir olduk. Bir yandan da keşke evde olsaydı ne guzel ona bırakırdık diye de hayıflandık. Bu arada annemle aynı apartmanda oturdugumuz icin annemin her turlu etinden sutunden faydalanıyoruz anlayacagınız:)
Aslında aksam cok guzel basladı. Omer'in sevimliligi yine ustundeydi. Surekli sen kahkahalar atıp durdu.
Ben klasik banyo, uyku rutinini bozmadım. Saat 8 bucuk oldugunda uyumustu bile.. bizde onun uyumasını fırsat bilerek kagıt oymamaya karar verdik ama o da ne Omer her yarım saatte bir zırıl zırıl aglıyor, arkadaslarımız resmen tıp oyunu oynuyorlar, evde olaganüstü hal ilan ettik odamızın kapısını kapatık sessiz sessiz devam ettik oynamaya... ama ne fayda omer surekli uyanıyor, bizler hala azimliyiz. Yaklaşık 15 kere bolunen oyun sırasında benim tum dikkatimin dağılıp surekli yanlış oynamam kocam basta olmak uzere tum arkadaslarımın benimle dalga gecmesi de cabası oldu. Peki biz yıldık mı saat 12 de hadi film izleyelim dedik. Yaklaşık 45 dk suren film secme aşamasından sonra "Knowing" adlı filmi izledik.Film bitince berbatmış keske baska film secseydik diye soylendik. Oldu mu saat 3 bucuk, derken hadi Omer'in dogum videosuna da bir bakalım dedik. Saat 4 bucukta arkadaslarımız biz kalkalım dediler. Ben kimse evden cıkamaz nobetlese Omer'e bakıcaz dedim ama beni pek kaale alan olmadı :) herkes kaçış. Benim yatış, 5 kalkış saatim 6 oldu.
İşte asıl kabus bundan sonra basladı surekli yurumek isteyen oğlumla gecen yorucu bir 3 saatin ardından bitanecik kocamın nobeti alışı .Fakat benim her zamanki uyku psikopatlığımın devreye girip 1 bucuk saatlik debelenmenin ardından uyuyamadan kalkmam.Paşayı babanneye goturus, eve geri geliş. Tum odalarda c3 patladığını dusundurecek kadar vahim olan dağınıklığa bir son veriş ve en önemlisi Omer'i ananeye satış.
En sonunda sen evli mutlu cocuklusun senin neyine felekten bir gece çalış söylemine inanış. Bir daha annem yokken eski gunleri yadetmeye kalkmamaya yemin ediş.Ve bir pazar gunununde sonuna boyle geliniş...
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder