Sizi bilmem ama ben hamileliğimi öğrendiğim günden bu yana sürekli birşeyler okuyorum, içimdeki bu dürtüye bir türlü engel olamıyorum. Bilgi kirlenmesi diye birşey varsa ki var diyorlar , şu an beynimin yakalandığı amansız hastalığın teşhisini bizzat ben kendim koyuyorum evet ben aşırı bilgiden kafayı üşüttüm:)
Ömer beyden fırsat bulduğum her an kendimi google'da birşey aratırken buluyorum net ortamında sürekli birileri copy-paste yapmış aynı şeyler dönüp duruyor. İşin tuhafı doktorum başka, annem başka, kayınvalidem başka birşey söylüyor... Kendimi sürekli etrafımdakilere birşeyler izah ederken buluyorum ( kırk yıllık anne edalarında:) )
muhallebiye pekmez koy cocuk yemez diyorlar... Ömer'i 1 yaşına kadar şekerli tatlara alıştırmak istemiyorum ,hem şekerin tadına alışırsa o kadar tatsız tuzsuz sebzeyi nasıl yedireceğim diyorum. Büyüyünce nasılsa yiyecek diyorlar nasıl engel olacaksın ki diye bıyık altı gülüyorlar. Yahu ben koca adam olduğunda ne yiyeceğini zaten saptayamam şunun şurasında daha kaç yıl ne yiyip içeceğini yönlendirebileceğim ki bebeğimin.
Of of zor zanaatmış annelik üstelik sürekli gardın hazır halde dolaşıyorsun... Hele şu ek gıda olayına bir girdik parktaki teyzeden tutun da aklınıza gelebilecek herkesin bir fikri var hemde herkesin doğrusu en doğru peki siz kimi dinliyorsunuz zaman böyle hızlı akıp giderken ya yanlış yaparsam iç sesime kulak versem o bana doğruları fısıldar mı ne dersiniz?
